Het verhaal van Mevrouw Van Bree

Meernse oudere ‘superblij’ met burenhulp WIL in je buurt

Hoe ervaren wijkgenoten de burenhulp van WIL in je buurt? Om hier een beeld van te krijgen bezoeken we mevrouw Van Bree (76) in haar appartement in de Meern. Zij maakt gebruik van de Boodschappenhulpdienst en sinds kort ook van de Algemene Hulpdienst van WIL. 

Mevrouw Van Bree, klein en slank, verzorgd uiterlijk, oogt jonger dan haar leeftijd.

Haar woning is modern en gezellig ingericht. Een goedgevulde boekenkast getuigt van een liefde voor lezen. Ze vertelt hoe ze in contact kwam met WIL in je buurt.

“Vorig jaar augustus overleed mijn man. In die tijd werden we begeleid door het Buurtteam. Mijn man is twee jaar ernstig ziek geweest. Het was een zware periode, temeer daar ik ook de nodige kwalen en mankementen had. De contactpersoon van het Buurtteam zag dat het boodschappen doen te zwaar voor ons werd. Hij meldde ons aan bij de Boodschappenhulpdienst van WIL.”

Meer vriendin dan hulp

Het toeval wilde dat de coördinator van de Boodschappenhulpdienst, Annemarie Stouten, net een enthousiaste nieuwe vrijwilliger had aangenomen. Nadine (22), studente Artificial Intelligence, wilde naast haar studie, vrienden en hobby’s graag iets nuttigs doen voor een ander. Het klikte vanaf de eerste kennismaking.

“Een schat van een meid!”, zo typeert mevrouw Van Bree haar hulp. “Ik ben heel blij met haar. Ze komt hier nu ruim een jaar. Ze heeft mijn man nog gekend en leeft echt mee met mijn verlies, dat vind ik heel fijn. De boodschappen doet ze helemaal naar mijn zin. Ze denkt zelfs mee met het maken van een lijstje. Ik zet daar standaard iets lekkers op, voor bij de koffie – want na de boodschappen blijft ze altijd nog een tijdje gezellig na babbelen. We kunnen uren praten. Laatst ging het over typemachines. Nadine had interesse om eens zo’n ouderwets apparaat uit te proberen. Nu hadden mijn man en ik vroeger een bedrijf in kantoormachines, dus ik had er nog wel eentje staan om aan haar uit te lenen. Dat vond ze zó leuk!”

Mevrouw geniet zichtbaar als ze vertelt over het contact met de studente..”Koken is mijn grote liefhebberij. Ik kook nog elke dag en als Nadine er is, krijgt ze altijd een maaltijd mee voor thuis.” Ook heeft mevrouw haar eens blij kunnen maken met een mooi jack dat maar nutteloos in de kast hing. “Ik weet dat het niet hoeft, maar ik doe graag iets terug voor haar. Het is zo’n fijne meid. Ze is eigenlijk meer een vriendin dan een hulp!”

Alles samen

Mevrouw Van Bree was van beroep tandartsassistente. Ze werkte mee in het familiebedrijf en voedde samen met haar man twee kinderen op. Daarnaast zette ze zich 24 jaar lang met veel plezier in als overblijfkracht op de Kees Valkensteinschool in Vleuten. “Ik begon met twee kinderen, die van mijzelf, en eindigde met 40!”‘, zegt ze lachend.
Haar man en zij deden alles samen. “We gingen er graag op uit, bijvoorbeeld om verse asperges te kopen in Limburg, of om broodjes te halen in Kleef, net over de Duitse grens. We waren altijd bezig. En hadden we eens een momentje rust, dan zorgden onze honden er wel voor dat we weer in beweging kwamen.”

Dat actieve leven van weleer is voorbij. Onder meer door haar COPD kan mevrouw niet goed meer lopen en zit ze veel in haar eentje thuis.”Ik kan me in principe goed vermaken, hoor”, zegt ze. “Zoals ik al zei is koken mijn grote hobby. Maar ik maak ook zelf kleding. Verder lees ik heel veel en kijk ik graag een film.”.
Ondanks deze bezigheden en het feit dat haar kinderen haar opzoeken en helpen waar ze kunnen, slaat de saaiheid vaker toe dan haar lief is. Door haar immobiliteit is het onderhouden van contacten moeilijker geworden. “Van de week kreeg ik een uitnodiging van een vriendin die naar een bovenwoning is verhuisd. Ik zou er graag heen gaan, maar zie dat niet snel gebeuren. Ik zie op tegen het traplopen.”

Gezelschap en ondersteuning

Coördinator Annemarie Stouten, ook aanwezig bij het gesprek, haakt in op de hulpvraag van mevrouw Van Bree. “Na het overlijden van uw man, miste u aanspraak. Misschien juist omdat u altijd zo actief was en nog steeds zo levendig en goed bij de tijd. Daarom hebben we u onlangs aan nog een andere vrijwilliger gekoppeld, toch? Iemand van de Algemene Hulpdienst van WIL in je buurt?”.

“Véronique bedoel je!”, reageert mevrouw van Bree. En dan, lachend: “Mijn gezelschapsdame. Ook al zo’n lieve vrouw. Ze heeft me laatst naar de pedicure gebracht en haalt wel eens een lekker gerecht voor me bij de Vietnamees hier om de hoek. Weet je wat ze ook doet? Ze sleept me steeds mee naar het trappenhuis hier in het complex, om het traplopen te oefenen. Dat zou ik in mijn eentje niet kunnen of durven, maar met haar erbij gaat het goed. Misschien ben ik straks genoeg getraind om toch nog, al is het voetje voor voetje, de trap naar het huis van mijn vriendin op te komen.”

Mevrouw van Bree is haar beide hulpen heel dankbaar. “Ik vind het fantastisch dat mensen zich belangeloos voor een ander inzetten. Ik ben superblij met mijn twee schatten die mij met zoveel liefde ondersteunen en mijn dagen opfleuren!”

Goede match

Coördinator van de Boodschappenhulpdienst Annemarie Stouten wil na het afscheid van mevrouw Van Bree nog een relativerende opmerking maken. “Deze mevrouw heeft een bijzonder hartelijke band met haar vrijwilligers. Dat is heel mooi, maar het kan en mag uiteraard ook anders. Het is bijvoorbeeld niet strikt nodig dat een vrijwilliger voor de boodschappen langer blijft om een praatje te maken met de hulpvrager. Niet iedere vrijwilliger of hulpvrager heeft hier behoefte aan. Bij aanmelding kijken we altijd wat de wensen zijn van beide partijen en proberen we op grond van die wensen en de karakters van de betrokkenen een zo goed mogelijke match te maken.”

Woont u in wijk 10 en kunt u ook hulp van WIL in je buurt gebruiken? Bij de boodschappen, voor gezelschap of andere zaken? Of wilt u (wil jij) zich aanmelden als vrijwilliger? Bel of mail dan het telefoonteam met uw wensen op 030-6773131 (op werkdagen tussen 9.00 en 11.00 uur) of mail info@wilinjebuurt.nl.


Annemarie Stouten en mevrouw Van Bree